من
آسمان پر از ابرهای دلگیرم
اگر تو دلخوری از
من
من
از خودم سیرم
من
آن طبیب زمین‌گیر و زار و بیمارم
که هرچه زهر به خود می‌دهم نمی‌میرم
من
و تو آتش و اشکیم در دل یک شمع
به سرنوشت تو وابسته است تقدیرم
به دام زلف بلندت دچار و سردرگم
مرا
جدا مکن از حلقه‌های زنجیرم
درخت سوخته ای در کنار رودم
من
اگر
تو
دلخوری
از
من
من
از
خودم
سیرم
...
ضد
دوست عزیز
دوست داشتنی
با صداقت
آرامش بخش
مهربون
لطیف
و صاحب یه قلب زلال و پاک
تولدت مبارک🌹
چند روزه دارم به جزییات پستی که میخوام در مورد دانشگاه منتشر کنم فکر میکنم و با نوشتن تیترها متوجه شدم بیشتر از اون چیزی میشه که فکر میکردم
تصمیم گرفتم چند تا پست کوتاه جداگونه برای هر تیتر بنویسم و با فاصله منتشر کنم
امشب ان‌شاالله اولین قسمت خواهد بود
تقریبا یک هفته صبر کردم و آشکار و نهان خلایق رو به نوشتن فراخواندم ولی جز اندکی لبیک نگفتن و اینگونه شد که رفتم آرشیوها رو هم ورق زدم
*بوبک یه زبان خونده ی زیست شناسه
یعنی اول کمی زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه چمران اهواز خونده و بعد رفته زیست شناسی یه دانشگاه دیگه رو ادامه داده
از انتخاب خودش هم بسیار راضیه:-)
اگه هنوز به جمله طلایی چراغ اول ایمان نیاوردین ،بوبک رو الگو قرار بدین و بیارین
و اگه اطلاعی از دانشگاه چمران ندارید باید بگم دانشگاه مادره، یعنی همه رشته هارو داره
علوم پزشکیش به جندی شاپور معروفه
از گرمای بهار و اوایل پاییز اهواز که بگذریم بسیار فضای دانشجویی گرم و دانشینی داره
مجموعه خوابگاهی تقریبا خوبی داره و بخاطر قطب چندتا استان با تنوع قومیتی، ممکنه از هر قومی اونجا همکلاسی و خوابگاهی داشته باشین
این پست ایشون یه لینک کانال معرفی رشته‌اس که تقریبا از هرگروه چندتا رشته معرفی شدن
*دلژین یک عدد مهندس پزشک شده‌اس
یعنی اول یه سال مهندسی خونده بعد وارد علاقه اول و آخرش یعنی پزشکی شده:-)
توی شهری که درس میخونه تنها زندگی می‌کنه و کوله بار تجربه‌اس
یه مجموعه پست کنکور و ملحقات داره که بسیار راه‌گشاست
اگه انتخاب ازلی و ابدی‌تون پزشکیه و حاضر نیستین حتی به زیرگروه های پیراپزشکی نگاه کنین یه سر به این لینک بزنید
*حریر یه عاشق بالفطره ادبیاته
کسی که از اول انتخاب کرده و تا آخر پای همون وایساده و استعدادشم داره
چیزایی که توی این رشته برای دوام آوردن خیلی لازمن...
الان هم دانشگاه خوارزمی درس میخونه
نوشته‌های کمی درباره کنکور و حواشیش داره ولی خوندن همون معدود پست‌ها و مخصوصا این پست رو به کسایی که دارن تا اعلام نتایج از استرس روزهاشونو حروم می‌کنن توصیه میکنم
*جولیک یه مهندس کامپیوتر شهید بهشتی خونده‌ی ضد شهید بهشتی رفتنه
یه پست ضدتبلیغ هم داشت که فرصت نکردم پیداش کنم
اگه دوست دارین این دانشگاه درس بخونید تا بعد از انتخاب رشته اصلا سراغ جولیک نرید
چون شمارو با واقعیاتی آشنا می‌کنه که تقریبا توی پنجاه درصد دانشگاه‌های تهران مشترکه و اصلا برای نوگل خندانی که دانشگاه رو مدینه فاضله می‌دونه دونستن‌شون شیرین نیست
باید کم کم متوجه بشین اسم دانشگاه از بیرون بقیه رو می‌کشه از درون خودتون رو
*شباهنگ یه مهندسی برق شریف (این شریفه مهمه ها خیلی مهمه) خونده‌ی زبان‌شناسی ادامه داده‌ی احتمالا علوم شناختی خواهد ادامه داد، است
هر توضیح اضافه ای تیترو ضایع می‌کنه:-))
*انیشتین زمانه‌ات را بشناس
ماگدالین یا دیوونه‌ی خل و چل( استغفرلا) یه المپیاد فیزیکی و دانشجوی فیزیک شریفه!
خیلی بعد از کنکورش وبلاگ ننوشت و توضیح عمومی نداد ولی بهرحال چهره ماندگارن:-)
*بیولوژک زیست شناسی سلولی مولکولی میخونه و خیلی جامع و کامل واحدهای درسی و رشته اش رو معرفی کرده؛ اگر عشق پزشکی کورتون نکرده و نظر چوگویک رو هم قبول ندارین:-) بقیه قشنگی های دنیا رو هم ببینید:-)
*همدم ماه سال اول پزشکی رو چند روز پیش تموم کرده و الان هم این پست بسیار موجز و مختصر رو در مورد چه بخوانیم؟ پزشکی؟ دندون؟ دارو؟ از کانال مستانه براتون گذاشته و راهنمایی های دقیقی کرده:-))
** اگر فکر می‌کنین رشته خاصی رو فقط بخاطر خوندن یکی دوتا کتاب توی دبیرستان دوست دارین و مصمم به ادامه دادنش هستین حتما حتما تحقیق کنید
تا جایی که متوجه شدم توی بیان در رشته‌های متنوعی بلاگر داریم که میشه ازشون در مورد محیط درسی، کتاب‌هایی که در طول تحصیل می‌خونن، بیشترین موضوعی که باهاش سروکار دارن و فضای علمی و شغلی پرسید
گاهی چیزی که توی مدرسه خونده میشه یه قطره شیرین از یه مجموعه تلخ و شیرین بزرگه
ممکنه یه رشته اسم جذابی داشته باشه ولی در عمل خیلی خشک‌تر ازون چیزی باشه که به‌نظر می‌رسیده و پاس کردن هر واحد درسیش عذاب باشه
*** به توانایی‌ها و علاقه‌ها بدون اغراق نگاه و متناسب با روحیات، رشته انتخاب کنید
گاهی تصورات اشتباه از خودمون مارو به سمت انتخابی می‌برن که رضایت واقعی توش حاصل نمیشه...
توی کارشناسی رشته مهمتر از دانشگاهه و توی ارشد برعکس!
منظور از درجه ها علاقه شخصیه نه کیفیت رشته و دانشگاه
زمان انتخاب رشته شاید یه عده ترجیح بدن یه دانشگاه مطرح آبیاری گیاهان دریایی بخونن تا برن یه دانشگاه پایین‌تر و رشته بهتر
شاید دانشگاه اسم و رسم دار، دهن پرکن باشه و چیزهایی که اونجا تجربه میشه به‌راحتی جای دیگه ای پیدا نشه ولی بعد از فارغ التحصیلی همه می‌پرسن چی خوندی نه کجا خوندی
این به‌جز جو داخل خود دانشگاهه که اگر علاقمند به رشته تحصیلی نباشی، هر استعدادی داشته باشی زیرمجموعه اسم رشته قرار می‌گیره و برای اثبات توانایی‌ها باید بیشتر مایه گذاشت
اگر ادامه تحصیل برای کسی مهمه رشته ای که واقعا علاقمنده (حتی اگر پیام نور یه شهر کوچیک) خیلی خوب بخونه، توی ارشد میشه جبران کرد و یه دانشگاه مطرح قبول شد
فرانسه ۲ اروگوئه ۰
بلژیک ۲ برزیل ۱
کرواسی ۲(۴) روسیه ۲(۳)
انگلیس ۲ سوئد ۰
* یکبار فیلمی می‌دیدم که در اون آدمی برای اولین بار دوربین چشمی دید و وقتی از توی اون به اطرافش نگاه کرد دنیای عجیب و متفاوتی می‌دید که باور نمیکرد همون محیط قبلی خودشه و چندبار با حیرت دوربین رو به چشمش نزدیک و دور میکرد و محو این شگفتی شده بود
این صحنه همیشه جلوی چشمم هست و گاهی هم یادش می‌افتم
وقت‌هایی که با یه نفر صحبت میکنی و سر موضوعات مختلف بحث میکنی و متوجه می‌شی طرف مقابل یه دوربین جلوی چشمش گرفته و فقط دنیایی که از توی اون چشمی میبینه رو می‌فهمه و قبول داره و هر چقدر هم بخوای سرش رو بیرون بیاری تا همه اطرافشو ببینه قبول نمی‌کنه و محو دنیای توی چشمی شده...
این ویژگی باعث میشه نتونه آدم‌های اطرافش رو شامل طیف گسترده‌ای از رفتار و علایق ببینه
ناخودآگاه ذهن علاقه داره آدمها رو بر اساس چند تا ویژگی شاخص دسته‌بندی کنه و توی طبقه بچینه
توی هر طیف فکری و اعتقادی و تحصیلی و ... هم این حالت به وفور دیده میشه
به لطف فضای هم مجازی قضاوت‌ها سریع‌تر و تیزتر هم شدن
مثلا جایی می‌بینی کسی نوشته تورو خدا تو خونه حیوون نگه ندارید هم اونا گناه دارن هم ما
بهش میگن ده تا بچه بیاریم خوبه؟ اینجوری شماها راضی میشین؟
کسی میگه آخر شب صدای آهنگتونو پایین بیارین بقیه اذیت نشن
جواب میدن همش نوحه و هیات باشه و گریه خوبه؟ با اون‌ها مشکلی ندارین؟
میگن خداوکیلی حالا که سفر زیارتی حلاله ارز کشورو نبرین سوغاتی بخرین
میگن ببریم آنتالیا و پاتایا خرج فلان کنیم خوبه؟
** چند روز پیش توی یه گروه مجازی مطلبی گذاشته شد با این مضمون که داشتن دست راست ارزشه و مواظب باشیم ارزش‌ها بی ارزش نشن
(البته واضحه که موضوع دست راست نیست و برای تقریب به ذهن عرض میکنم)
پرسیدم چرا صرف داشتن دست راست، ارزشه؟
این به این معنیه که دزدی نمی‌کنم؟
یا به این معنیه که مثلا دزدی‌ای که شامل شروط 16 گانه قطع دست بشه انجام ندادم
یا اصلا دزدی نمی‌کنم ولی تهمت زننده، دروغگو، منحط اخلاقی یا هر چیز دیگه ام
یا با فرض اینکه با اجرای حد، گناه فرد پاک میشه کسی که دستش راستش قطع شده از من پاک‌تره
یا شاید دست راست کسی توی جنگ قطع شده
یا اصلا توی نزاع خیابانی قطع شده
یا دزدی کرده و قطع شده ولی همچنان با دست چپش به دزدی مشغوله
یا فرض بگیرید ژان والژان اینجا بود و بعد از دزدی دستش قطع میشد، شخصی که خودش همیشه نون داره حق داره بگه باید بر گرسنگی غلبه میکرد و مرتکب دزدی نمی‌شد؟
لزوم داشتن یه ویژگی جسمانی که در ایجاد اون دخیل نیستیم چرا باید ارزش باشه؟
با فرض همه این‌ها لزوما می‌تونیم بگیم صرف داشتن دست راست و قطع نبودنش برای کسی ارزشه حتی توی اسلام بر وجودش تاکیدی شده باشه؟
خب در نهایت فکر بقیه چیزی توی مایه‌های این بود کسی که دست راستش قطع شده الان برای دفاع از خودش داره دلیل میاره یا از بحث به صحرای کربلا می‌زدن که بعله که داشتن دست راست ارزشه و کارهای خدا بی‌حکمت نیست و جامعه غرب که حکم قطع دست ندارن الان گرفتار چه فجایع انسانی و ... شدن
*** در منطق اصل خیلی مشهور " اثبات شی نفی ماعدا نمی‌کند" هست که خلاصه اش اینه: وقتی گفته میشه قرمز، رنگ قشنگیه به این معنی نیست که بقیه رنگها زشتن
با همین اصل میشه آدمها رو یه طیف گسترده ببینیم
کسی که کتاب میخونه معنیش این نیست عقاید عوامانه نداره
کسی که به فلانی رای داده معنیش این نیست با سر تا پای یه کلیت موافقه
کسی که با غیر همجنس خودش صحبت می‌کنه معنیش این نیست با هر کیفیت رابطه ای موافقه
کسی اعتقادات مذهبی نداره معنیش این نیست که هیچ حریمی نداره
کسی که به خدا اعتقاد داره معنیش این نیست هیچ مساله‌ای توی ذهنش نداره
کسی که با موضوع الف موافقه معنیش این نیست حق نداره با ب و جیم مخالفت کنه
کسی که نماز نمی‌خونه و روزه نمی‌گیره معنیش این نیست سفر زیارتی نمی‌ره
و خیلی مثال‌های دیگه که حتی متناقض با همدیگه‌ان و حتما همه‌مون باهاش برخورد کردیم
**** سعی کنیم قبل از به سرعت نظر دادن در مورد بقیه، بیشتر و عمیق‌تر نگاهشون کنیم...
بالاخره دیو بیرون رفت و فرشته به درآمد :-)
الان تا اعلام نتایج فراغ‌بالانه ترین ایام زندگی یه از کنکور فارغ شده است که تا وارد دانشگاه نشه ارزش این یکی دو ماه مشخص نمیشه
درسته یه رشته هایی اسما خیلی مشهورن مثل حقوق و روان‌شناسی برای انسانی ها، برق و عمران برای ریاضی ها، پزشکی و دندون برای تجربی ها و گرایش های هنر و زبان های مختلف ولی گاهی نوشتن ازشون و محیط درسی‌ای که چشم انتظار یه دانشجوئه شاید خیلی با تصورات یه دانش‌آموز متفاوت باشه
حتی بعضی دانشگاه ها با همه کیفیتشون شاید خیلی شناخته شده نباشن و بعضی ها در عین اسم و رسم دار بودن برای بعضی رشته ها اصلا جالب نباشن
یه نظرم کار خوبی میشد تا اعلام رتبه ها* مثل یه بازی وبلاگی هرکسی تجربه خودش رو از دانشگاه و حتی شهر دانشجویی و آمادگی هایی که بعدا فهمیده از قبل بهتر بوده کسب کنه و رشته خودش هر‌چقدر هم معروف، بنویسه
شاید توی انتخاب بهتر مسیر چهارساله پیش رو به خیلی ها کمک بکنه
هر کسی در مورد این موضوع نوشت خوشحال میشم لینکشو اینجا هم بذاره :-)
* ایام بعد از اعلام نتایج فضا هیجانیه و قبل ازون بهتر و بیشتر میشه در این مورد نوشت و صحبت کرد
** رفع سوتفاهم نوشت :
کنکوری نیستم ولی کنکوری هارو دوست دارم
فرانسه 4 آرژانتین 3
اروگوئه 2 پرتغال 1
روسیه 1(4) اسپانیا 1(3)
کرواسی 1(3) دانمارک 1 (2)
برزیل 2 مکزیک 0
بلژیک 3 ژاپن 2
سوئد 1 سوئیس 0
انگلیس 1(4) کلمبیا 1(3)
* این تیم ملی منه!
تیمی که برای اثبات خودش میجنگه و حتی اگه اشتباه هم بکنه قابل احترامه
حتی اگر گلهای بیشتری هم میخوردیم این بازی با اختلاف بهترین بازی تیممون بود
شاید اگر انقدر از تیممون نا امید نبودن و اینو منتقل نمیکردن نتیجه همه بازی ها متفاوت میشد
همونطور که مراکش ناامید دو گل به اسپانیا زد ما هم میتونستیم...
همونطور که بیرانوند پنالتی رو گرفت و کمترین گل خورده ی گروهیم...
...
* سعید ما اصرار داشت جبران گل مردود بازی قبلی رو توی این بازی بکنه و با حرکات احساسیش رسما دو تا گل داشت مهمونمون میکرد خداروشکر تعویض شد!
** اگر مسئولیتی توی صداوسیما داشتم حتما پیمان یوسفی رو بخاطر این گزارش فلاکت بار توبیخ میکردم! شروع نیمه دوم، برنامه هفته بعد اسپانیا و پرتغال صعود کرده رو برای هشتاد میلیون تماشاچی ایرانی میگه!
*** بیرانوند تو خدایی! سرتو بالا بگیر!
**** لذتی که در گل نزدن رونالدوست در گل زدن خودمون نیست:D
ممنون از یوزپلنگانی که برای ما دویده اند...
