بسم الله الرحمن الرحیم

بالاخره بعد ده روز کار و مشغله برگشتم.
دو تا سفر پشت سر هم که هرکدوم تجربه های جدیدی بهم اضافه کرد...
آدم معنوی ای نیستم و خیلی دلم به زیارت گره نمیخوره و برای اولین بار زیارت امام رضا و دوست داشتن سفر مشهد رو درک کردم.
سابق بر این مشهد یه شهر بود مثل بقیه شهر ها و حرم مکان زیارتی مثل باقی مکانها
ولی اینبار با اینکه تقریبا جزو کوتاهترین سفرهای مشهدم محسوب میشد ولی با همیشه فرق کرد و با یه اسکان تقریبا خودخواسته چهل و هشت ساعته توی حرم بالاخره با امام رضا دوست شدم...
شب و روز عید غدیر و ندبه صحن گوهر شاد ...
کسایی که مجازا میشناختم رو هم دعا کردم و امیدوارم قسمت همه سفر های آرامش بخش و پر از رضایت معنوی بشه.


عکس صرفا تزیینی است ;)
ما از اون خانواده هاش نیستیم ولی ریا نباشه چند بار قسمت شده...
اینبار هم قرار بود روز عید مهمون امام باشیم ولی روز قبل از صبح حرم پر از بوی غذا بود، گفتم امام رضا حالا درسته که فردا دعوتیم ولی این داره بوش میاد;)
یکساعت بعد زنگ زدن برنامه عوض شده و ناهار مهمون حرمیم.