بود...هست...نیست

بااا بااا مهربووون !
آقو من میخوام شهید بشم، فکر نکنم جنازم به درد کسی بخوره ولی اگر تونستن باز یافت کنن و اندام زنده بود، ابایی از بذل و بخشش کلیه و کبد و ریه ها و قرنیه ام ندارم! فقط مساله محرم نامحرمی برام مهمه ها ! حتی بعد از مرگ! اگر قول میدن تو اتاق عمل خوب منو بپوشونن و هیچ نامحرمی نگاه و دستش به جنازه من نرسه مشکلی نیست! این شرط مهمه حتی بعد از مرگ! تو اتاق عمل فکر میکنن طرف دیگه مرده، بیخیال حجاب و پوشیدگی! نه خیرم.. خیلی خیلی مهمه برای من. قول بده اگر بودی گوشزد کنی:)

مهندس برج میلاد چیکار کرده بیده؟!
اهدای سلول بنیادی کجاست؟ بعد چی میشه؟ من سلول بنیادی ندارم! 
همون که گفتم. به هییییییچ وجه دلم نمیخواد کسی بهم دست بزنه یا نگاه کنه! چه برسه نامحرم باشه.. باور کن با اینکه مُردم پا میشم دو تا میخوابونم تو گوشش! 
من بقیه دکترا رو نمیدونم! ولی خودم به هیچکس محرم نیستم! گفته باشم.. 

 سالن تشریح که ابدااااااا! 
من از سالن تشریح اونوقت که زنده بودم متنفر بودم.. از جلو درش رد نمیشدم! اینقدر که از بوی گندش و جنازه های قهوه ای سوخته اش و سالن تشریح معذب میشدم. روزای کلاس تشریح ظهرش سلف غذا باقلی پلو با مثلا گوشت بود و من با دیدن اون تیکه های گوشت قالبی بد مزه و بد بو یاد جنازه سالن تشریح می افتادم و فقط خدا میدونه چطور گرسنه با اون بوی گند سالن تشریح عق میزدم و برمیگشتم خوابگاه.. 
یعنی حتی اگر اونهمه صحنه ی خشن و تلخ رو فراموش کنم(به شوقِ کند و کاو داخل بدن) اما اون بوی بد و غیر قابل تحمل از ذهنم پاک نمیشه.. 
جنازه هایی که برای ما میاوردن اکثرا اعدامیایی بودن که بستگانی نداشتن و کسی نمیامد جنازشون رو تحویل بگیره.. جنازه ای که ما سه سال باهاش کار کردیم یه اعدامی بود. من هیچ وقت صورت جنازه ها رو ندیدم.. استادم هم مراعاتم رو میکرد و روی صورتا رو میپوشوند ولی تا دلت بخواد کیسه کیسه استخون و جمجمه میبردم خوابگاه زیر تختم قایم میکردم که درس بخونم! :)
اسما اتاق 9 نفره بود ولی رسما 18 نفر و دو کله توش زندگی میکردن! :)

ورزش الان فقط شنا.. 

بچه ها اگر میفهمیدن این استخونا واقعیه که آتیشم میزدن.. حقیقتش سالن تشریح اصلا مولاژواقعی دست دانشجوها نمیداد. تو فرجه امتحانا که بچه ها غالبا میرفتن خونه من میموندم خوابگاه و بعد یه معصومیتی تو چشمام هست که وقتی به مسئولِ سالن تشریح گفتم حالا که سالن تشریح تق و لقه و دانشجوها هم رفتن خونه میشه استخونا رو بدید ببرم خوابگاه بخونم؟!
سه تا همکلاسی بودیم که تک افتاده بودیم تو یه خوابگاه! مسئول سالن تشریح هم الهی به حق این وقت مبارک هرجا که هست خدا حفظش کنه، یه تِم مذهبی داشت(برخلاف بقیه جو دانشکده هایی از این دست) پلاستیک رو پر کرد از استخون و خدا میدونه اینا چند کیلو بود با دوستم بردیمشون خوابگاه و گفت تو جاساز کن زیر تخت بچه هاتون. اتاق اونا شلوغ تر بود!
هیچی دیگه.. اونقدر امانت دار خوبی بودم و خط و خشی به استخونا ننداختم که سری بعد جمجمه هم داد! 
قسمت وحشتناکش وقتی بود که شب امتحان خوابگاه از سکنه خالی بود، فقط من بودم و دوستم هم قرار بود از شهرستان بیاد! من تو یه ساختمون قدیمی 4 طبقه ی تاریک... تنها.. مهتابیا چشمک زن.. چند تا کیسه استخون و جمجمه رو برده بودم تو کتابخونه و چیده بودم رو میز و برا خودم درس میخوندم.. دوستم اومد منو دید داشت سکته میکرد! گفت تو چطور نترسیدی این چند روزه؟ نگفتم بابام میاد میشینه رو صندلی روبرویی که شبا نترسم! باورش سخته ولی من حضورش رو حس میکردم، اینکه نشسته تو کتابخونه تا من نترسم.. شبای امتحان برای من شب عملیات بود. تا صبح میخوندم و دقیقا حس یه رزمنده رو داشتم.. 
خلاصه من از تشریح بدم میومد اما نمره های خوبی گرفتم و یه قسمت علاقه ام به جراحی برمیگرده به همون آناتومی! 
شنا رو که با اون داستان خجالتی بودنم باید بگم با یه زاجراتی بعد 15 سال تونستم برم یاد بگیرم. حقیقتش خیلی شنا رو دوست دارم. اون قسمت خجالت و سختیش هست ولی تایمایی میرم که خلوته و احتمال دیدن آشنا کمه. .مسئولش گفته از ده تا 2 نیمه شب استخر بازه. هنوز تو رمضان نرفتم. شنا میکنم! میبینم یعنی چی؟! البت دوست دارم فیلم آموزشی شنا ببینم یه کم پیشرفت کنم ولی پیدا نکردم. اون مشکل شرعی نگاه به مسابقات ورزشی و بدن نامحرم و .. هم به قوت خودش باقیست. گرفتاری شدیم.. 

چه کار با ارزشى. من هم چند سال پیش در سایتش رفتم تا درخواست این کارت رو بکنم چون پیش خودم میگفتم من که اینقدر بدى کردم حداقل بعد مرگم حال چند نفر دیگه خوب بشه اما وقتى خونواده ام مخالفت کردن کلا دیگه قیدش رو زدم.ولى منم کوتاه نمیام و بالاخره میگیرمش :))